تأثیر ریسک آشفتگی مالی بر اثر اندازه و اثر ارزش

در چند دهه اخیراثر اندازه و ارزش به عنوان دو عامل اثرگذار بر بازده سهام شرکت ها مورد توجه بوده­اند. بدین صورت که سهام شرکت های با اندازه کوچک، بازده بیشتری نسبت به سهام شرکت های بزرگ کسب کرده و همچنین سهام شرکت های با نسبت ارزش دفتری به ارزش بازار بالا، بازده بیشتری نسبت به سهام شرکت­های دارای نسبت ارزش دفتری به ارزش بازار پایین کسب کرده اند. در این پژوهش تأثیر ریسک آشفتگی مالی بر اختلاف بازده پرتفوی سهام شرکت های کوچک و بزرگ و همچنین اختلاف بازده پرتفوی سهام شرکت های با نسبت ارزش دفتری به ارزش بازار بالا و پایین مورد بررسی قرار گرفته است. برای بررسی این موضوع، نمونه ای شامل 128 شرکت در دوره زمانی 1383 تا 1389 مورد مطالعه قرار گرفته است. برای بررسی فرضیه­های پژوهش، از مدل سه عاملی فاما و فرنچ (1993) استفاده شده است. نتایج حاصل از این پژوهش نشان می دهد که در دوره زمانی مورد بررسی، واکنش کمتر از اندازه به ریسک آشفتگی مالی، ریسک عامل اندازه شرکت و ریسک عامل ارزش شرکت در بازار سهام ایران وجود دارد. اما واکنش کمتر از اندازه به ریسک عامل اندازه و عامل ارزش، ارتباط معناداری با واکنش کمتر از اندازه به ریسک آشفتگی مالی ندارد.